22 stycznia, we wspomnienie świętych Wincentego i Anastazego, odbyła się formacja niewiast poświęcona treściom duchowo-intelektualnym.

Po Mszy Świętej i wspólnym posiłku, uczestniczki formacji mogły posłuchać wykładu prof. Artura Andrzejuka na temat: „Umiarkowanie w ujęciu św. Tomasza z Akwinu”. Profesor przedstawił tę cnotę jako porządkującą uczucia oraz z czego się składa (wstrzemięźliwość odnosząca się do czynności jedzenia i picia oraz czystość odnosząca się do czynności związanych z przekazywaniem życia). Mówił następnie o wadach przeciwnych umiarkowaniu (obżarstwo, pijaństwo, niewrażliwość i rozpusta) oraz o cnotach pomocniczych (powściągliwość, wstyd i skromność).  Zaznaczył, że umiarkowanie może również powstrzymywać następstwa gniewu. Podkreślił, że skutkiem umiarkowania jest szlachetność. Na koniec, w odpowiedzi na pytanie: po co są cnoty? odpowiedział, że przede wszystkim dla miłości Boga i  człowieka, a poza tym ich zdobywanie nie ma sensu.

Po tym wykładzie głos zabrał ks. Łukasz Kadziński, przedstawiając rozpoczęty przez prof. Andrzejuka temat od strony teologicznej. Ksiądz cytował i komentował fragment książki o. Adolfa Tanquerey’a „Zarys teologii ascetycznej i mistycznej” (tom II), poświęcony umiarkowaniu. Podkreślił, że cnota ta jest potrzebna, by miarkować pociąg do przyjemności, które odciągają nas od Boga. Praca ta jest trudna, wymaga umartwień (czyli przymuszania rozumu do zapanowania nad wolą), karności i ustawicznej walki. Pomocne w jej uzyskaniu jest częste przyjmowanie sakramentów i modlitwa.