5 marca 2017r. odbył się w siedzibie Fundacji Maximilanum wykład ks. prof. UKSW dr hab. Grzegorza Bartosika, franciszkanina z pobliskiego Niepokalanowa, dogmatyka i mariologa. Dla rodzin związanych z Fundacją przedstawił on wątki objawień fatimskich, pojawiające się w nauczaniu kard. Stefana Wyszyńskiego oraz jego inicjatywy zmierzające do realizacji wezwań Matki Bożej z Fatimy. Prelekcja wpisywała się oczywiście w przygotowanie do zbliżającej się 100 rocznicy objawień portugalskich.
O. Profesor rozpoczął rozważanie od przypomnienia decyzji kard. Augusta Hlonda, aby w 1946 roku oddać Naród Polski Niepokalanej Dziewicy. Było to duchowe dziedzictwo, które Stefan Wyszyński przejął wraz ze stolicą biskupią w Gnieźnie i Warszawie. Prelegent naszkicował następnie rys Maryjny obecny w całym życiu Prymasa Tysiąclecia. Niewątpliwie źródła tej pobożności sięgają kultu Matki Boskiej Częstochowskiej i Ostrobramskiej, szczególnie żywego w domu w Zuzeli. Zaowocował on w życiu przyszłego Sługi Bożego w trudnym momencie, gdy jako dziewięcioletnie dziecko stracił matkę. Odnalazł ją w Maryi, Matce, która nie umiera.
O. Bartosik wskazywał, że z pewnością ogromny wpływ na późniejszą postawę kard. Wyszyńskiego miały wydarzenia z roku 1920. Został właśnie alumnem seminarium duchownego we Włocławku, kiedy, w obliczu zagrożenia bolszewickiego, Episkopat Polski ponownie ogłosił Maryję Królową naszego kraju. Zwycięstwo z 15 sierpnia stało się ewidentnym dowodem na to, jak skuteczna jest opieka Niepokalanej.
Ten fundament w duszy kard. Wyszyńskiego sprawił, że przez całe życie był niezłomnym orędownikiem podjęcia wezwania Matki Bożej Fatimskiej – wezwania do poświęcenia Jej Sercu całego świata, a szczególnie Rosji. Sam wielokrotnie zaznaczał: „Wszystko postawiłem na Maryję”. Zgodnie z tymi słowami, przygotowanie do obchodów milenium chrześcijaństwa w Polsce rozpoczął od odnowienia Ślubów Jasnogórskich. Zainicjował też peregrynację ikony Matki Bożej Częstochowskiej.
Zabiegał wielokrotnie u Ojca Świętego Pawła VI o dopełnienie ofiarowania świata Niepokalanej. Nie udało mu się uzyskać tego ani w trakcie trwania Soboru Watykańskiego II, ani później. Miał zaś jasną wizję, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby uczynić zadość życzeniu Maryi. 5 września 1971r., wraz z Episkopatem Polski, dokonał na Jasnej Górze „Aktu oddania Maryi, Matce Kościoła, całej rodziny ludzkiej”. Uczynił to, niejako chcąc na miarę swoich kompetencji uzupełnić to, czego nie czynił wciąż Papież.
Nie podjął tego wezwania początkowo też Jan Paweł II. Można domniemywać, że ostani czas choroby Prymas Tysiąclecia ofiarowywał w intencji Jana Pawła II, rannego w zamachu, ale też w intencji, aby świat został wreszcie złożony w ręce Niepokalanej.
Pełny tekst wykładu „Orędzie fatimskie w życiu i posłudze pasterskiej Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego„.