Polski żołnierz zawsze był dumą wszystkich Polaków. Ponieważ tyle razy musieliśmy walczyć o Ojczyznę, żołnierze byli postrzegani często jako najważniejsza część społeczeństwa.

Kiedy myślimy o polskim żołnierzu, przychodzi na myśl polskie rycerstwo, polska jazda – na czele z husarią, polscy konfederaci, ułani, żołnierze Armii Krajowej, Żołnierze Wyklęci i wiele, wiele innych oddziałów, rodzajów broni, słynnych dowódców… Polscy żołnierze to także ci, którzy walczyli o Polskę i honor w wielu miejscach świata: od odsieczy wiedeńskiej, przez wojny napoleońskie, przez walki na wielu frontach I wojny światowej, po liczne groby polskich żołnierzy z czasów II wojny światowej: Narwik, Tobruk, Monte Cassino, Loreto, Bolonia, Newark, Teheran, Guzan, Tenger, Lommel i wiele innych na całym świecie. Wreszcie polscy żołnierze to również ci, którzy nie zginęli na frontach, w walce, ale byli podstępnie gładzeni w Katyniu, Charkowie, Miednoje, na Pawiaku, w obozach koncentracyjnych, gułagach, w więzieniach UB i SB. Bardzo wielu żołnierzy polskich nie doczekało się swoich grobów i nie odnaleziono ich ciał…

Głos krwi żołnierzy polskich to głos bohaterstwa, ofiary, bezinteresowności i wierności, głos honoru ponad wszystko. Ale również to głos bycia zdradzonym i w tajemnicy mordowanym. Niech dotrze przed tron Boga i uprosi nam zmiłowanie!

ks. Łukasz Kadziński, Nasz Dziennik nr 295 (5137)