Edyta Stein urodziła się 12 października 1891 roku we Wrocławiu, była córką kupca Zygfryda Steina i Augusty. Przyszła na świat jako obywatelka Prus i Żydówka.

Rodzina była na wskroś tradycyjna. Matka wychowywała surowo swoje dzieci, choć pozostawiała im jednocześnie wiele swobody w wyborze drogi życiowej. Jako dziecko uczęszczała do liceum, następnie do gimnazjum, gdzie zdała maturę. W 1915 roku zdobyła jeszcze świadectwo dojrzałości gimnazjum humanistycznego. W klasie była najlepszą uczennicą, a jej ulubionymi przedmiotami była historia i niemiecki. Od 1911 do 1913 roku studiowała we Wrocławiu. W 1915 roku zdała państwowy egzamin z propedeutyki filozoficznej, historii i języka niemieckiego. Następnie przeniosła się do Freiburga, gdzie została asystentką profesora Edmunda Husserla.

Obok przestrzeni naukowej Edyta Stein zajmowała się politycznym reprezentowaniem kobiet. Po wojnie wstąpiła we Wrocławiu do nowo powstałej Niemieckiej Partii Demokratycznej, której jednym z celów było doprowadzenie kobiet do urn wyborczych. Miała nadzieję, że po wojnie nastąpi nowe prawo wyborcze, co w rzeczywistości się stało.

Lata samodzielnej pracy po studiach wypełnione zostały staraniami o możliwość pisania habilitacji i dalszej pracy naukowej. W tym okresie droga taka była jeszcze zamknięta dla kobiet. Mimo listów polecających napisanych przez Husserla, komisja nie zbadała jej sprawy. W związku z licznymi kłopotami, z pracą – porzuconym stanowiskiem asystentki, Edyta w 1919 roku wyraziła swoją duchową postawę, z której jasno wynikało, że nie przywiązywała tak wielkiej wagi do całego życia i miejsca, jakie w nim może w przyszłości zająć.

Droga Edyty do katolicyzmu była dość długa. Decydującym momentem było spotkanie z lekturą „Księgi Życia” św. Teresy od Jezusa. Święta poświęciła wiele czasu na lekturę tej książki. Te i inne czynniki doprowadziły ją w roku 1921 do decyzji, by przejść do Kościoła katolickiego. 1 stycznia 1922 roku przyjęła chrzest. O tym wydarzeniu nie miała odwagi poinformować swej matki i poprosiła o to swą siostrę. Dla matki było to wyrazem niewierności wobec Jedynego Boga Jahwe.

Kolejne lata życia Edyty Stein to wielkie zaangażowanie na polu naukowym. Wiele wykładów poświeciła kobiecie, jej roli w rodzinie i społeczeństwie. Obok publicznych wystąpień Edyta wiele publikowała. Zdaniem wielu osób była pierwszą osobą, która dzięki swemu doświadczeniu odważyła się uchwycić autentyczną istotę kobiety, nie tylko w aspekcie jej współczesnych czasów, ale też w głębokim znaczeniu jej natury i powołania. W tym też okresie życia kwestia kobiety w jej nauczaniu nabierała nowego charakteru dzięki światłu wiary. Intensywne osobiste życie emocjonalne ustępowało miejsca pracy dla Kościoła i pielęgnowanej myśli o powołaniu zakonnym. Przed ostateczną decyzją powstrzymywała ją spora aktywność naukowa, ale i obawa o reakcję matki. Decydującym bodźcem była między innymi utrata pracy, związana z napiętą sytuacją polityczną w Niemczech. Wydarzenia polityczne stały się dla niej znakiem z nieba, że może iść drogą, którą od dawna widziała jako swoją.

Z wielką radością przyjęła fakt, że święto Teresy od Jezusa, 15 października, będzie mogła obchodzić już w Kolońskim Karmelu. Widziała doskonale, po co wstępuje do Karmelu, stąd też samo wstąpienie określiła jako wielki dzień łaski dla niej. Od samego początku mocno zaangażowała się w życie Karmelu, szczególnie umiłowała ciszę i modlitwę. Gdy sytuacja polityczna w Niemczech zaczęła być coraz bardziej napięta, a ataki na Żydów coraz gwałtowniejsze, Edyta została zmuszona do opuszczenia macierzystego Karmelu i udania się do Holenderskiego Karmelu w Echt. Jednak wobec nasilających się represji skierowanych przeciwko niearyjskim mieszkańcom Holandii postanowiono wysłać Teresę Benedyktę z jej siostrą Różą do Szwajcarii. Okazało się jednak, że wyjazd nie był możliwy.

Naziści deportowali ją z siostrą 2 sierpnia 1942 roku. Wspomnienia wielu świadków mówią o wielkim spokoju i sile woli, a także miłości świadczonej wobec więźniów. Później zaginął po niej ślad. Na liście wywiezionych do Oświęcimia znalazła się notatka: Nr 44074 Edith Teresia Hedwig Stein, urodzona 12 października 1891 roku we Wrocławiu, zamieszkała w Echt, zmarła 9 sierpnia 1942 roku w Oświęcimiu.

Beatyfikacji Edyty Stein dokonał w Kolonii 1 maja 1987 r. św. Jan Paweł II, kanonizował ją zaś 11 października 1998 roku. Swoim motu proprio z 1 października 1999 r. ogłosił ją – wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Katarzyną ze Sieny – patronką Europy.