Urodził się około roku 560 w hiszpańskiej Kartagenie w Murcji, w znakomitej rodzinie Seweriana i Teodory. Jego ojciec był spokrewniony z królewskim rodem wizygockim i odegrał znaczącą rolę w konwersji ariańskich Wizygotów na katolicyzm. Miał czworo rodzeństwa, dwóch braci – św. Leandra z Sewilli i św. Fulgencjusza z Kartageny oraz dwie siostry, św. Florentynę i Teodozję – matkę św. Hermenegilda.
Legenda głosi, że przy jego narodzinach rój pszczół osiadł mu na ustach i zostawił na nich słodki miód. Miała to być zapowiedź daru niezwykłej wymowy, z jakiej słynął św. Izydor. Po śmierci rodziców wychowaniem młodszego rodzeństwa zajął się najstarszy brat, św. Leonard, który był wówczas arcybiskupem Sewilli. Przy boku brata Izydor miał okazję przypatrzeć się z bliska burzliwym wydarzeniom, jakie przeżywała wtedy Hiszpania. Po jego śmierci objął biskupstwo.
Jako nowy biskup użył wszystkich dostępnych mu środków w celu wykrzewienia szerzącej się herezji ariańskiej, a także herezji acefalów („bezgłowych”, skrajnych monofizytów), co zresztą mu się udało.
Św. Izydor brał udział w II synodzie w Sewilli w 619 roku, w którym brali udział biskupi Galii i Narbonne, a także wszyscy hiszpańscy prałaci. Zajmowano się tematem natury Chrystusa oraz sposobami zwalczania herezji ariańskiej. Św. Izydor zadbał również o ochronę klasztorów. Pod jego przewodnictwem zwołano w grudniu 633 roku IV synod toledański, którego akta dotyczyły zarówno spraw dyscypliny kościelnej, jak i jednolitej liturgii w całym królestwie Wizygotów.
św. Izydor przyczynił się do powstania wielu kościołów, klasztorów, szkół i bibliotek.
Zapamiętano go jako człowieka wyjątkowego miłosierdzia. Znany był ze swej niezwykłej świętobliwości i gorliwości o chwałę Bożą. Cały swój majątek rozdał, a każdy kto chciał się z nim spotkać, mógł wejść do jego domu w Sewilli, zawsze pełnego żebraków i potrzebujących.
Ponadto głosił porywające kazania. Często otaczały go tłumy błagając o ulgę w dolegliwościach, gdyż rozchodziły się wieści o dokonywanych przez niego uzdrowieniach: święty biskup przywrócił modlitwą życie pewnej kobiecie, która w tłoku na śmierć została zaduszoną.
Był również znakomitym pisarzem, pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Św. Braulion, jego uczeń i sekretarz, wymienia ponad 20 zostawionych przez św. Izydora dzieł. Zwalczał w nich arianizm, zostawił wykład prawd wiary i moralności, pisał o dziejach Gotów i Wandali, którzy opanowali jego kraj. Święty zadziwia rozległością tematyki i podejmowanych problemów. Jego największym dziełem jest dwudziestotomowy Codex etimologiarum – pierwsza próba naukowej encyklopedii, syntezy wiedzy, jaką posiadano za jego czasów.
Św. Izydor, gdy poczuł zbliżającą się śmierć, zaprosił dwóch biskupów i razem udali się do kościoła, gdzie święty założył szatę pokutną, a towarzyszący mu biskupi posypali jego głowę popiołem. Modląc się żarliwie o przebaczenie, przyjął Wiatyk i poprosił wiernych o modlitwę za siebie. Zmarł kilka dni później, 4 kwietnia 636 roku, mając 82 lata. Pochowano go obok św. Leonarda i św. Florentyny. W roku 1063 jego śmiertelne szczątki przeniesiono do Lyonu, gdzie spoczywają dotąd.
Kanonizacja formalna miała miejsce w 1598 roku przez papieża Klemensa VIII, a papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora Doktorem Kościoła w 1722 roku.
Jest patronem Hiszpanii i Sewilli. W ikonografii przedstawiany jako biskup, czasami z wizygockim księciem u stóp. Jego atrybutem jest: mitra, pastorał, księga, pióro, miecz, ul i pszczoły.
Wybrane sentencje św.Izydora:
„Na początku słuchaj. Zabieraj głos jako ostatni. Ostatnie słowo jest więcej warte niż pierwsze.”
„Prawda jest wyższa nad prawdziwym, bowiem prawdziwe wywodzi się z prawdy”
„Nauczania powinny się odznaczać poprawnością, prostotą, otwartością, powagą i skromnością, dalej: taktem i wdziękiem. Do każdego trzeba przemawiać indywidualnie, w zależności od jego stanu i poziomu moralnego. A więc kaznodzieja powinien wprzód przemyśleć, co ma mówić, do kogo, kiedy i w jaki sposób.”
„Niesprawiedliwy to ktoś, kto źle używa swoich dóbr, albo uzurpuje sobie cudze dobra, albo do tego co posiada, doszedł w sposób niesprawiedliwy.”
.