19 marca pokutny charakter Wielkiego Postu zostaje jakby na chwilę przerwany. Oto tego dnia świętujemy dzień św. Józefa, Oblubieńca NMP, Wyznawcy i Patrona Kościoła Powszechnego.
Postać św. Józefa może wydawać się, na pierwszy rzut oka, wycofana, będąca w cieniu Maryi i Jezusa. Pismo Święte poświęca mu tylko 26 wersetów, a jego imię wymienia 14 razy. Jednak, wbrew pozorom, św. Józef jest bardzo bogatą duchowo postacią. Razem z Ewangelistami widzimy jego życie w kilku scenach: kiedy dowiaduje się, że jego narzeczona została Matką Boga; kiedy szuka dla Maryi miejsca w Betlejem, a potem wita Nowonarodzonego Jezusa w stajence; kiedy na polecenie Anioła rzuca wszystko czym do tej pory żył, wszystko co było ważne, aby ratować małego Jezusa przed gniewem Heroda i ucieka z Nim i Maryją do obcego państwa; kiedy, znów słuchając woli Bożej, wraca do Nazaretu; widzimy go w scenie ofiarowania Dzieciątka w świątyni i odnalezienia 12-letniego Jezusa w świątyni. W końcu, oczyma wyobraźni, możemy zobaczyć Józefa, cieślę, w Nazarecie, w jego codzienności, u boku, ale i na czele Świętej Rodziny.
W tych wszystkich scenach Józef milczy, na kartach Ewangelii nie pada ani jedno słowo wypowiedziane przez niego. Jednak kiedy zagłębimy się w te kilka fragmentów przebija się w nich jedna, chyba najważniejsza cecha, którą posiadał i której możemy się od niego uczyć: posłuszeństwo Bogu. Dostrzegamy w nim też wielką ufność, którą pokładał w Najwyższym. Bierzemy wzór z niego patrząc na jego wiarę, odpowiedzialność, sprawiedliwość, uczciwość i wierność. Także jego milczenie daj nam do myślenia i wskazuje, że nie trzeba wiele mówić, że często odważne podążanie za wolą Bożą bez słowa sprzeciwu czy narzekania, znaczy dużo więcej. Jak pisze autor jednego z artykułów o św. Józefie, o. Ignacy Kosmana OFM Conv: „Józef przestał jednak milczeć – po swojej śmierci”.
Kult św. Józefa rozpoczął się już w IV wieku. O ziemskim ojcu Pana Jezusa pisało wielu świętych, m.in. św. Hieronim, św. Jan Złotousty, św. Augustyn i wielu innych. Pierwszy traktat naukowy o św. Józefie powstał w XV w., a jego autorem był słynny teolog Jan Gerson. W XVI w. została napisana pierwsza „Summa o św. Józefie”. Św. Bernardyn ze Sieny twierdzi, że Józef, podobnie jak Maryja, został wniebowzięty.
Wielką czcicielką św. Józefa była św. Teresa z Avila. Mówiła, że o cokolwiek prosiła za jego wstawiennictwem, to zawsze otrzymywała. Klasztory, które ufundowała oddawała opiece tego świętego, a jego uroczystość obchodziła w doniosły sposób. Także św. Jan Bosko miał wielkie nabożeństwo do św. Józefa. Stawiał go za wzór młodzieży, którą się opiekował. Marzec obchodził jako miesiąc poświęcony Józefowi. Przyjaciel Jana Bosko, św. Leonard Murialdo, założył zgromadzenie zakonne pod wezwaniem św. Józefa (józefici).
Pierwszą encyklikę poświęconą św. Józefowi (Quamquam pluries) napisał papież Leon XIII. Papież Pius X natomiast zatwierdził litanię do św. Józefa oraz dodał do niej wezwanie: „Święty Józefie, Opiekunie Kościoła Świętego”. Bł. Jan Paweł II napisał zaś adhortację apostolską Redemptoris custos o św. Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła.
Na świecie istnieje wiele sanktuariów poświęconych temu świętemu, największe znajduje się w Montrealu. W Polsce zaś najbardziej znane sanktuarium znajduje się w Kaliszu.
Św. Józef czczony jest jako patron mężów i ojców, rodzin chrześcijańskich, sierot, cieśli, drwali, rękodzielników, robotników, rzemieślników i wszystkich pracujących, a także jako patron dobrej śmierci.
Modlitwa męża i ojca do św. Józefa
Święty Józefie, którego troskliwej opiece Bóg powierzył swego Syna Jednorodzonego i Jego przeczystą Matkę, Maryję, Tobie zawierzam swoje powołanie jako męża i ojca rodziny. Bądź moim przewodnikiem na trudnych ścieżkach życia i prowadź mnie oraz tych, za których jest odpowiedzialny, prostą drogą do Jezusa i Maryi. Uproś mi łaskę czystej, bezinteresownej miłości do tych, których Bóg powierzył mojej pieczy i do wszystkich, których stawia na mych życiowych drogach, abym – zapatrzony w przykład Twego świętego życia – zawsze był szlachetny, prawy i zdolny do poświęceń. Wyproś mi łaskę silnej, niezachwianej wiary, abym we wszystkim pełnił świętą wolę Ojca Niebieskiego i był przykładem wierności i służby dla moich najbliższych. Pomóż mi walczyć z pokusami, jakie podsuwa mi świat, i znosić cierpliwie każdy krzyż, jaki mnie w życiu spotyka. Naucz mnie pokory i posłuszeństwa. Czuwaj nade mną i nad całą moją rodziną, tak jak czuwałeś wiernie nad Jezusem i Maryją. I wybłagaj dla nas zbawienie wieczne, abyśmy wszyscy mogli kiedyś spotkać się w chwale wiekuistej. Amen.