Książka dr. A. Mazana “Pedagogia Związku Sodalicji Mariańskich uczniów szkół średnich w Polsce w latach 1918-1939” to gruntowna analiza ruchu, który aktywizował duchowo młodzież w okresie międzywojennym.

Kiedy w roku 1918 państwo polskie stało się organizatorem systemu oświaty, Kościół dążył do uczynienia go systemem wychowania religijnego. Wprowadził obowiązek nauczania religii we wszystkich szkołach i uczestniczenia w praktykach religijnych. W celu pogłębienia oddziaływania starał się skupić młodzież gimnazjalną w szkolnych organizacjach religijnych, jakimi były Sodalicje Mariańskie. W roku 1919/20 było 20 takich organizacji, a w 1938/39 sodalicje uczniów działały w 75% szkół. Były zrzeszone w powołanym w roku 1919 Związku Sodalicji Mariańskich Uczniów Szkół Średnich. Prowadził on działalność wychowawczą, ideową, programową, jednoczącą i wspomagającą. Organizował zjazdy krajowe i diecezjalne, wydawał regularnie własny miesięcznik, wyznaczał kierunki pracy, dostarczał potrzebnych pomocy. Jego przewodniczącym przez cały czas był katecheta w zakopiańskim gimnazjum ks. Józef Winkowski (1888-1951). Osiągnięcia wychowawcze zyskały uznanie hierarchii, rodziców, nauczycieli i władz oświatowych. Spowodowały, że w ostatnich latach przed wybuchem II wojny światowej duża część młodzieży akademickiej przyznawała się otwarcie do katolicyzmu.